Soterian is opgegroeid in een gezin waar muziek altijd centraal stond.
Al vanaf zijn eerste levensjaar klom hij met regelmaat achter de piano
om zo het instrument te ontdekken. Hij groeide op met melodieuze
muziek uit de jaren '60 en '70 zoals The Beatles en talloze andere
bands. Als kind was zijn voorbeeld Cliff Richard, hoewel dat later afnam en plaatsmaakte voor complexere muziek. Ook klassieke muziek kwam aan bod; al vroeg werd hij
geinspireerd door de schone tonen van Saint-Saens' Danse Macabre en
Prokofiev's Peter And The Wolf. Er ontstond rond Soterian's 8e
levensjaar een bandje met zijn neef en mede-muzikant Leander Lantinga.
Samen brachten ze veel tijd door met het luisteren naar Queen,
Beatles, ELO en het creeëren van eigen muziek.
Soterian drumde, speelde toetsen en gitaar; Leander beheerste dezelfde
instrumenten. Soterian was ook in zijn eentje dag in dag uit bezig met
muziek. Regelmatig nam hij liedjes op door zelf de drums, gitaren en
toetspartijen in te spelen. Alles wat hij mooi vond wilde hij zélf
kunnen spelen, dus al vanaf jonge leeftijd probeerde hij alle muziek
na te spelen, te analyseren en te begrijpen.
In 1993 maakte Soterian voor het eerst kennis met de muziek van
Valensia. De stijl, die perfect aansloot bij zijn eigen
inspiratiebronnen maar toch een unieke, eigen en geniale nieuwe mix
vormde, sprak tot zijn verbeelding. Soterian ontdekte op dit moment
iets totaal nieuws: muziek die opgebouwd wordt uit onverwachte
akkoordwendingen zoals Kate Bush dat zo perfect doet. Goed uitgedachte
schema's die op het eerste gezicht (of eigenlijk gehoor) bizar
overkomen, maar toch een perfecte eenheid vormen. Dit zorgde voor een
nieuwe invalshoek in Soterian's muziekstijl. In de jaren die volgden
schreef Soterian altijd muziek met vernieuwende transities en
besteedde tijd aan het analyseren van muziek.
Jaren later, anno 1999, besloot Soterian voor het eerst muziek op te
nemen en in een demo te verwerken. De eerste demo, "Demo" genaamd, was
een technisch slechte plaat die bij producers weinig tot niets
losmaakte. Gelukkig was Valensia enthousiast over de liedjes en heeft
hij Soterian voorzien van tips en support. Dit resulteerde in een
tweede demo, "Full of light". Deze demo was aanzienlijk beter dan de
vorige, maar nog steeds niet perfect, mede door gebrek aan goede
apparatuur. De demo bevatte onder andere een rijk symfonisch
walsnummer, "You're a miracle", het gevoelige "Midnight Sun" en het
vrolijke "Dropped Away" en "Empty Fullness".
Momenteel heeft Soterian zijn eigen homestudio gecreëerd en is druk
aan het opnemen. Nieuwe nummers zijn vanaf
begin 2005 steeds op de site geplaatst en zijn te beluisteren.
Soterian's stijl is niet makkelijk in een hokje in te delen. Enerzijds
is het klassiek geinspireerde symfopop/rock, anderzijds zijn er ook
vrolijke, enigzins idiote liedjes - maar ook gedragen en gevoelige
nummers. De vorm, het omhulsel van de muziek verschilt per song, maar
de binnenkant, de kern is altijd hetzelfde: vernieuwende
akoordenschema's en pakkende melodielijnen.
|